Listopad i grudzień obfitują w ważne dla Zakonu Maltańskiego święta: 13 listopada przypada Światowy Dzień Ubogiego; 3 grudnia obchodzimy Dzień Niepełnosprawnych, a 5 grudnia, Dzień Wolontariusza.

Każdy z tych dni niesie w sobie zarazem potrzebę materialną lub duchową kogoś biednego, a równocześnie zakłada pomoc ze strony tego, kto jest tej pomocy w stanie udzielić.  Z tak wielu stron dobiega wołanie o pomoc, że często możemy w przygnębieniu opuścić ręce, nie nadążając z gestami solidarności wobec ogromu ludzkiego nieszczęścia.  Pomaga nam i niesie nas wiara, że „Chrystus dla was stał się ubogim” (por. 2 Kor 8, 9) i że to Jego oblicze dostrzegamy w potrzebującym.

Nasi „Panowie Chorzy” są w centrum naszych działań, czy są to osoby potrzebujące, czy z niepełnosprawnościami, czy też uciekające przed wojną. Główny ciężar pomocy tym osobom niosą nasi niezastąpieni wolontariusze, bez których Zakon Maltański nie byłby w stanie prowadzić swojej działalności dobroczynnej na taką skalę.  Energia i poświęcenie wolontariuszy maltańskich, zwłaszcza w czasie pandemii, jak i ostatnio podczas udzielania pomocy uchodźcom z Ukrainy zasługują na najwyższe uznanie.  Chciałbym im za to przekazać serdeczne podziękowania, a w nadchodzącym Dniu Wolontariusza pragnę złożyć im wszystkim życzenia wytrwałości i radości z wykonywanych zadań. Jesteście sercem i nadzieją Zakonu Maltańskiego!